به گزارش توار ، در حالی که هنوز صدای بی‌صدای بخاری‌های خاموش در بسیاری از خانه‌های جنوب کرمان شنیده می‌شود، شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه کرمان با صدور اطلاعیه‌ای رسمی، از توقف کامل توزیع نفت سفید در شهرستان‌های کهنوج، فاریاب، رودبار جنوب و جازموریان خبر داده است.
این تصمیم، به استناد اعلام شرکت گاز شهرستان کهنوج و در چارچوب قوانین وزارت نفت، برای مناطقی اتخاذ شده که در دسته‌بندی «سبز» قرار گرفته‌اند؛ یعنی مناطقی که زیرساخت گازرسانی در آن‌ها «فراهم شده یا در حال تکمیل» است.
اما پرسش اساسی اینجاست: آیا واقعا این مناطق به گاز شهری دسترسی دارند؟ یا صرفا روی کاغذ سبز شده‌اند؟
بررسی میدانی و گزارش‌های مردمی نشان می‌دهد که در بسیاری از روستاهای کهنوج هنوز نه علمکی نصب شده، نه گازی در لوله‌ها جریان دارد.
در بخش هور فاریاب، بیش از ۸۰ درصد خانوارها همچنان چشم‌انتظار لوله‌کشی‌اند.در بخش مرکزی فاریاب، روستاهایی چون مهروییه و سرگرویچ هنوز حتی به شبکه متصل نشده‌اند.
با این حال، توزیع نفت سفیدتنها منبع گرمایش بسیاری از این خانوارها قرار است متوقف شود. این یعنی زمستانی سرد در راه است، بدون بخاری، بدون سوخت، و بدون پاسخ روشن از سوی مسئولان.
اگرچه شرکت گاز کهنوج مدعی است که گازرسانی در سطح شهرستان به پایان رسیده، اما شواهد میدانی و پیام های ارسالی مردمی چیز دیگری می‌گویند.
آیا ارسال آمار صددرصدی به شرکت نفت استان، بدون تحقق واقعی زیرساخت‌ها، نوعی آمارسازی نیست؟ آیا نباید ابتدا گاز به خانه‌ها برسد، بعد نفت از آن‌ها گرفته شود؟
مردم جنوب کرمان، به‌ویژه در مناطق روستایی، خواهان پاسخگویی شفاف و اقدام فوری‌اند. آن‌ها می‌پرسند:
چرا باید در زمستان بدون سوخت بمانیم؟
چرا تصمیمات پشت میز، بدون در نظر گرفتن واقعیت میدانی گرفته می‌شود؟
چرا همیشه مناطق محروم، اولین قربانی سیاست‌های ناهماهنگ می‌شوند؟
پیش از هر چیز، شرکت گاز باید به‌جای ارسال آمار خوش‌رنگ، به‌دنبال تکمیل واقعی زیرساخت‌ها باشد. مسئولان محلی نیز باید با جدیت، روند لوله‌کشی و اتصال به شبکه را تسریع کنند. و مهم‌تر از همه، تا زمانی که گاز به خانه‌ها نرسیده، نباید نفت را از آن‌ها گرفت.
بهرام شهریاری کوتک
