اخيرا مديركل آموزش و پرورش استان كرمان با ارسال نامه اي به ادارات تابعه اعلام كرده تا زمان اخذ مجوز از وزارت آموزش و پرورش از بكارگيري نيروهاي شركتي خودداري نمايند.
اين كار ، عملا يعني بيكار شدن بيش از ٦٠٠ نفر كه بسياري از ايشان در مناطق محروم جنوب كرمان مشغول بكار بودند .
آن هم در شرايطي كه بيكاري جوانان اين مناطق باعث روي آوردن به مشاغل كاذبي چون سوختبري شده كه به يك معضل لاينحل براي منطقه تبديل شده است.
بسياري از اين افراد سرپرست خانواده هايي هستند كه به اميد استخدام، در بدترين شرايط كاري و حقوقي بيش از ٧ سال از عمرشان را در مدارس روستايي خدمت كرده اند .
در ميان اين نيروها اكثرا با حضور مداوم چندين ساله در كلاسهاي درس و شركت در كلاسهاي ضمن خدمت تجارب بسيار خوبي را اندوخته اند و مدارك دانشگاهي معتبر و مرتبطي نيز دارند به طور مثال فردي كه با رتبه سه رقمي در بهترين دانشگاههاي دولتي مدرك گرفته و با كمترين حقوق در آموزش و پرورش كار كرده و حالا بايد بلاتكليف بماند .
آيا ظلمي بالاتر از اين براي اين معلمان وجود دارد؟
فردي كه سالها براي آموزش فرزندان جنوب كار كرده اكنون در اين شرايط اقتصادي چگونه مي تواند از پس مخارج زندگي خود، خانواده و فرزندانش برآيد؟
در حالي كه امروز سخنگوي دولت از جذب ٧ هزار نفر در آموزش و پرورش براي سال تحصيلي جديد خبر داد و آموزش و پرورش با كمبود نيرو مواجه است ، چرا از اين نيروها كه سالهاست در كلاس درس تجربه اندوخته اند استفاده نمي شود ؟عدم بكارگيري ايشان يعني بيكاري و از هم پاشيده شدن بنيان خانواده هايي است كه با حقوقي كه چندماه يكبار به ايشان پرداخت مي شود ،گذران زندگي مي كنند و احتمالا بعد از بيكاري، بخشي از آنها به جمع كاروانهاي سوختبر اضافه خواهند شد !مديران و مسئولين استاني بايد اين نكته را مدنظر قرار دهند كه حذف اين افراد قطعا مشكلاتي را براي منطقه ايجاد خواهد كرد و بايد مسئولين شهرستاني، استاني و رسانه ها صداي حق خواهي اين نيروها را به وزارت آموزش و پرورش،نمايندگان مجلس، وزيركشور و رئيس جمهور برسانند و جلوي ظلمي كه در حق اين نيروها صورت مي پذيرد ، گرفته شود.