به گزارش سایت خبری توار . اخیرا در نشست خبری که با دکتر سالاری مدیر شبکه بهداشت و درمان، جداوی مدیر داخلی بیمارستان منوجان و برخی معاونین و کارشناسان در شبکه بهداشت برگزار شد، موضوعات مختلفی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در این جلسه عنوان کردم: خوشبختانه ما در بحث بهداشت و پیشگیری شرایط بهتری نسبت بخش درمان در منوجان داریم و عمده مشکلات ما به حوزه درمان و بیمارستان مربوط است.
متاسفانه بعد از گذشت نزدیک به ۱۵ سال از افتتاح بیمارستان تجهیزات اصلی آن نوسازی نشده و مستهلک شده اند و مردم منوجان اکثرا باید به شهرهای همجوار مراجعه کنند.
در یک مقایسه کوچک میان بیمارستان رودان و منوجان به این نتیجه می رسیم که در سالهای اخیر مدیران استانی و شهرستانی در رودان اولویت خود را در بحث درمان قرار داده اند و بیمارستان رودان نسبت به بیمارستانهای منوجان، قلعه گنج، رودبار و حتی کهنوج شرایط و امکانات به مراتب بهتری دارد.
متاسفانه شهرستان منوجان بواسطه برخی مسائل با وجود محرومیت عمیق، از نظر سیستم دولتی و روی کاغد درجه محرومیتش نسبت به سایر شهرستانهای جنوبی کرمان کمتر اعلام شده است!
همین امر باعث شده هم نگاه دولت و هم خیرین حوزه های مختلف بخصوص در بخش درمان، نگاهشان را به سمت شهرستانهای دیگر ببرند و امکانات بیشتری به شهرهای دیگر تخصیص دهند.
مردم در شهرستان منوجان دارند چوب نجابت و البته عدم مطالبه گریشان را می خورند.
مدیران شهرستان و بخصوص حوزه بهداشت و درمان هم متاسفانه در سالهای اخیر نتوانسته اند آنگونه که باید، وضعیت را برای مدیران بالادستی تشریح کنند تا حالا با این وضعیت نه چندان مطلوب مواجه شویم .
زحمات نیروهای حوزه درمان بخصوص پزشکان و پرستاران را به هیچ عنوان نمی توان نادیده گرفت اما آنچه مهم است تجهیز بیمارستان به امکانات و تجهیزات روز است .
بنظر نگارنده یکی از مهمترین اولویتهای یک منطقه از نظر زیرساخت بخش درمان آن است که باید بصورت ویژه مورد توجه قرار گیرد.
اکنون بخش اورژانس بیمارستان در حال ساخت است که کار به کندی پیش می رود ، بخش دیالیز نیز قرار است توسط شرکت پالایشگاه فرکروم آسمینون احداث شود که هنوز در حد حرف مانده است. سی تی اسکن، دستگاههای بخش آزمایشگاه بروز شوند و سایر دستگاههای لازم باید در بیمارستان استقرار یابد.
با توجه به وضعیت اعتبارات دولتی که مطلوب نیست ، انتظار اینست که از ظرفیت خیرین سلامت در سطح کشور، استان و شهرستان منوجان و نیز مسئولیت اجتماعی معادن فعال در سطح شهرستان بخصوص پارت گوال (معدن آسمینون) برای تجهیز بیمارستان استفاده کرد.
منصور شکرالهی نماینده مردم در مجلس نیز باید از ارتباطاتش استفاده کند و به وضعیت بیمارستان منوجان رسیدگی کند، به هر حال مردم منوجان انتظارشان از ایشان بیش از اینهاست.
خود مردم منوجان هم می توانند پای کار بیایند و برای تجهیز بیمارستان آستین همت را بالا بزنند و بصورت ماهیانه از طریق موسسه خیریه بیمارستان مبلغی را اختصاص دهند هرچند می دانیم شرایط اقتصادی مردم هم چندان مطلوب نیست اما وقتی تعداد زیاد باشد همان مبالغ اندک هم بعد از جمع آوری به مبلغی کلان مبدل می شود که می تواند کمک کننده باشد.
مدیران بالادستی و خیرین محترمی که فکر می کنند منوجان محرومیت کمتری نسبت به شهرستانهای اطراف دارند بدانند که موضوع را به اشتباه به ایشان انتقال داده اند و متاسفانه مدیران ما برای خوب نشان دادن خود و حفظ منصب چند روزه شان ، اعلام کرده اند در منوجان محرومیت بر اساس شاخصهایی که به مرکز ارسال شده کاهش یافته است ((، همه چی آرومه و ما چقدر خوشحال و خوشبختیم! ))
دروغ گفته اند ! ما مانند همه شهرهای جنوب کرمان در محرومیت قرار داریم و به شدت به حمایتهای بیرونی نیازمندیم.
جبار زارعی /پایگاه خبری توار
